Radosław Żydok

Rok się powoli kończy. Dla mnie to też koniec pewnego bardzo ważnego projektu, na który poświęciłem prawie cały bieżący rok. Mam na myśli Politykę Klimatyczną KGHM Polska Miedź S.A.

Miałem przyjemność prowadzić prace bardzo dużego zespołu wewnętrznego, złożonego z kilkudziesięciu ekspertów z grupy KGHM. Koordynowałem też współpracę z doradcami z EY Polska. Nad Polityką Klimatyczną KGHM przez 9 miesięcy pracowało blisko 100 osób!

Czytaj dalej Polityka Klimatyczna KGHM Polska Miedź S.A.

W potocznym przekonaniu, a już w szczególności w umysłach liberalnej części polskiej sceny politycznej transformacja gospodarcza była zaplanowanym działaniem przeprowadzonym przez ówczesnego ministra finansów Leszka Balcerowicza na przełomie lat 1989 i 1990. Otworzyła ona rynek na podmioty prywatne, zarówno krajowe, jak i zagraniczne, stworzyła ramy wolnej konkurencji i instytucje, które miały ją wspierać. Sukces to efekt właśnie dobrego planu i jego konsekwentnej egzekucji (czyli ciężkiej pracy elit politycznych).

Rzadko kiedy liberałowie wspominają o milionach Polaków dotkniętych negatywnymi efektami transformacji. Jeżeli już mowa o udziale licznych grup, to podkreśla się wspaniałość rodzącej się klasy średniej, która z odwagą weszła na rynek i budowała swoje firmy od sprzedawania byle czego na bazarowych stoiskach, by stworzyć dumnego „średniaka” z setką pracowników i zagranicznymi kontraktami.

Czytaj dalej Praca zbiorowa. O polskiej transformacji gospodarczej

Słabość protestów przeciwko nowelizacji ustawy o Sądzie Najwyższym sprawia, że opozycja jedyną szansę na jej powstrzymanie widzi już tylko w Komisji Europejskiej. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że słynny artykuł 7 to nic więcej, jak polityczna pałka wymyślona na „faszystów” z Austrii.

Na naszych oczach powoli dogorywają protesty partii i środowisk opozycyjnych wobec Prawa i Sprawiedliwości w obronie „wolnych sądów”. Chociaż media poświęcają im sporo uwagi, nie sposób odnieść wrażenia, że cała sprawa jest pompowana, a realne zainteresowanie opinii publicznej tematem – znikome. Opozycja coraz bardziej zdaje sobie sprawę z tego, że zwykli Polacy nie pomogą jej w obronie stanowiska I Prezes Sądu Najwyższego prof. Małgorzaty Gersdorf. Z resztą ona sama też nie za bardzo pomaga wybierając się w środku starć pod jej biurem na urlop.

W takiej sytuacji ostatnią nadzieją protestujących pozostają instytucje Unii Europejskiej, w szczególności Komisja Europejska, która prowadzi postępowanie przeciwko Polsce w sprawie naruszenia praworządności. Mechanizm uruchomiony użyciem artykułu 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) wciąż jeszcze może odegrać rolę kija wsadzonego w szprychy pędzącego roweru sądowej reformy (czy też, jak kto woli, rewolucji).

Wiara w zbawienną i rozjemczą rolę procedury ochrony praworządności jest tym silniejsza, im bardziej bezradna staje się opozycja. Warto w takiej sytuacji przyjrzeć się, czy te nieprzebrane pokłady nadziei mają uzasadnienie w faktach. Wyjaśnienie mechanizmu art. 7 TUE wymaga przede wszystkim opisania kontekstu i historii jego wprowadzenia. Wiążę się on nierozłącznie z art. 2 TUE, czyli zbiorem tzw. „wartości europejskich”, których ma chronić. Czym one są i jak je definiujemy?

Czytaj dalej Wątpliwa siódemka. Reforma sądownictwa w kontekście prawa Unii Europejskiej